Walkabout

Een vrije ochtend. Wat gaan we eens doen? Eerst maar vragen wat we eten vandaag: dat is dus snert. Jawel, de enige echte oerhollandse erwtensoep. En terecht, want het is werkelijk snertweer. Het regent telkens dat het giet. De korte regentijd is met vertraging nu werkelijk aangeland.

Dicky wil wel nog eens kijken bij zo'n Chinese superstore. Die liggen onder andere langs de highway naar het zuiden. Zo gezegd zo gedaan. Wij daar met de taxi naartoe. Een halfuurtje rondgekeken en dat was het wel. Dus maar weer een taxi gebeld om ons op te halen. Het goot ondertussen flink. En dan wil dus iedereen met de taxi. Er kwam dan ook niets. Na een poosje maar weer gebeld en weer gewacht. Ondertussen kwam er een auto met twee lieve Hindoestaanse mensen die ons vroegen wat we aan het doen waren. Als zij uit de winkel zouden komen en wij nog niet weg waren, konden ze ons wel een stukje meenemen. En omdat er inderdaad echt geen taxi kwam, zijn we dankbaar bij hen in de auto gestapt. Ze wilden ons echt een sightseeing tour geven en we reden steeds verder van Paramaribo vandaan. Oei. Om 14 uur moesten we wel werken. Uiteindelijk stopten we bij het huis van de familie waar zij logeerden, in de wijk Nieuwe grond. We kregen een drankje te drinken dat ik voor Dicky ook maar naar binnen heb gewerkt, ze keek er zo vies naar. Het was knalroze en smaakte naar Bazooka kauwgom.
De vrouw des huizes had maar weer eens een taxi voor ons besteld en wederom kwam er niets. Uiteindelijk zijn we met de auto naar een bushalte gebracht aan de weg van Sanderij naar Paramaribo.
Dat was een hele ervaring. De bus kost bijna niets maar hobbelde dan ook met veel kabaal en weinig vaart richting de stad. Uiteindelijk zijn we daar nog wat gaan drinken en eten en toen door naar het dierenasiel, waar we een goed uur te laat aankwamen.

's Avonds zijn we gezellig uit gaan eten met Mariska en Annemarie van het asiel, bij Martens Place, een heerlijk Indiaas restaurant. Weer een bijzondere dag.